TELOMEREN EN TELOMERASE EN TA-65 - KORTE GESCHIEDENIS

Ontdekking van telomeren en telomerase

We moeten terugkeren naar 1971 om de eerste studies over telomeren terug te vinden. Dit werk richt zich op de hypothese dat de cellen een maximale levensduur zouden hebben. Deze limiet is bekend als de "Hayflick-limiet" (in 1965 ontdekt door Leonard Hayflick).

De studie van de telomeren had als voorloper de Russische bioloog Alexey Olovnikov. Geboren in Vladivostok in 1936, was hij het die de relatie tussen deze grens en telomeerverkorting identificeerde, waardoor onze cellen verouderen (zie celveroudering).

De telomerase is het enzym dat de telomeren reactiveert. Zijn ontdekking is het resultaat van de samenwerking tussen Elizabeth Blackburn en Carol Greider, wiens werk werd bekroond met een Nobelprijs voor de Fysiologie in 2009.